Zoals al voorspeld ook vandaag harde wind. Gisterenavond hadden we al bedacht dat we maar eens naar Middelfart moesten gaan. Daar ligt het eiland Fanø. Tussen Funen en Fanø ligt een smalle sund die redelijk in de luwte ligt met zuidwestenwind. We kennen daar nog (van 20 jaar geleden) een aanleg/zwemsteiger waar we dicht bij diep water kunnen komen. Aan die steiger hebben we al eens gelegen met motorpech. Toen hebben we daar --wachtend op de monteur-- scharren gevangen. Dus nu dat ook maar eens proberen.

Daar aangekomen nog even op adem komen. We bestaan boven bij een recreatiepark geparkeerd en moeten best wel een stukje naar beneden om bij het water te komen. Er lopen best wel veel mensen te wandelen. Wim vind dat allemaal maar onrustig probeert die de schrik aan te jagen door in de bosjes te gaan staan (denkt Zeepier).

Er staan wat picknick tafels die we zodanig organiseren dat ze ons ten dienste zijn. Dat maakt het allemaal comfortabel. Op de helling groeien veel bramen die nog behoorlijk vol zitten met fruit. Dus Zeepier eet zijn buik er mee vol (beter dan brood!).

Als we ingooien hebben we bijna direct beet. We snappen niet goed welk schorriemorrie ons dat flikt want vangen doen we ze niet. Alleen is ons aas steeds verdwenen. Wiegert is het op een bepaald moment goed zat en pakt een paternoster met hééél kleine haakjes. Het duurt maar even voordat de daders zich kenbaar maken. Het blijken een soort grondels 5 tot 10 cm) te zijn met en prominente zuignap op hun buik. De soort moeten we nog maar eens opzoeken. Het is in elk geval een nieuwe soort voor ons, maar de sund lijkt er van vergeven!!

Rene is de hele middag op pad om de zeeforel te bejagen en heeft de over van zo ongeveer de hele sund afgevist. Als hij om een uurtje of 3 terug komt blijkt ook hij niets gevangen te hebben. Wel heeft heeft hij nog een tweetal Nederlanders gesproken die met een oude Hummer op pad zijn en die fanatiek op zeeforel vissen. Zij hadden in de ochtend nog wel 2 zeeforellen gevangen.

Als Rene terug is vinden we het allemaal wel genoeg. Het weer is niet slecht. Goede temperatuur en we hebben inderdaad luwte op die plek.

Dirk had een hengeltop gebroken, dus nog gaan we nog even in Middelfart aan de haven kijken of de hengelsportwinkel open is. Inderdaad is dat het geval en Dirk kan een nieuw passend top-oog kopen. Onderweg terug gaan we nog een paar supermarkten in om ook nog superlijm te vinden voor de reparatie. Ook dat lukt en de hengel wordt weer gerepareerd.

Eenmaal thuis een bakkie thee genomen en begonnen met het avondeten. Wiegert had gezorgd voor schouderkarbonaden; en geen kleintjes ook. Bij elkaar wogen ze 1,2 kg. Lekker paneren, aanbakken en dan in de jus een uurtje in de over laten garen.

Na het repareren van de hengel van Dirk en het voorbereiden van de materialen voor morgen hebben we nog ruim de tijd om rustig bij te komen. Morgen gaat het gebeuren. De voorspelling is korte broeken en geen/weinig wind. We gaan er dus met de boot op uit. Kabeljauw verwachten we niet, maar schol moet lukken volgens de bootverhuurder. Als we in staat blijken om ook nog iets van haring of makreel te vangen dan hebben we ook aas om achter de aanwezige tarbotten aan te gaan. Ook daarvoor heeft de verhuurder ons stekken aangewezen.

In de haven staat het vol met nette en fuiken. De lokalen blijken in deze tijd achter de paling aan te gaan. We hebben (samen met de bootverhuurder) een visser inde haven gesproken en hij wil ons wel schoongemaakte paling verkopen. Deze aal is echter al van het vel ontdaan en dus alleen geschikt voor bakken/stoven. We besluiten dat we wel een paar kilo's aal van hem willen kopen. We gaan hem ook nog vragen om wat aal zo schoon te maken dat we die kunnen roken (dus met kop en vel er aan!). Hij spreekt echter alleen Deens in Funen's dialect. We moeten dus misschien onze bootverhuurder voor deze actie inschakelen.

Nog even de toer de France en de formule 1 in de herhaling bekijken, effe douchen en dan onder de vodden! en morgen fris weer op.