zeepier-in-denemarken-2020.reismee.nl

Donderdag; onze laatste visdag

Vandaag voor de vierde dag op rij opnieuw een schitterende dag.

Eenmaal op de haven zien we dat het extreem hoog water is. Delen van het land zijn overstroomd en er staan nu zelfs picknick bankjes eenzaam in het water. Het water staat zo hoog dat we nog net op het steiger bij de boot kunnen komen.

De wind van gisteren is bijna geluwd en zal in de loop van de dag verder afnemen tot 2 bft. Achteraf horen we dat het hoge water wordt veroorzaakt door de stuwing van de wind van gisteren die veel water de Finse golf in gestuwd heeft. Dat loopt nu ineens allemaal terug en kan niet door de nauwe doorgang van de Belten. Het gevolg is overstroming hier en daar.

We varen snel naar de inmiddels gekende platvisstek in een heerlijk zonnetje.

Op het poepdek wordt volop van de zon genoten.
Eenmaal daar aangekomen blijkt de stroming zo heftig (ca 2 tot 2,5 km/u) dat we niet driftent met onze platvislepels kunnen vissen. We besluiten op het anker te gaan vissen. We vangen leuk vis.
Mooie schollen en scharren. Alleen zijn er meer kleinere tussen dat de afgelopen dagen.

We hebben vandaag een kort dagje omdat we de boel moeten inpakken voor onze thuisreis morgen. Dat is maar goed ook want zo om een uurtje of 2 laten de vissen het ineens geheel af weten. Om een uurtje of 3 nokken we daarom af en varen rustig terug naar de haven. Terug in de haven blijkt het water al behoorlijk gezakt.

De boot moet schoongemaakt worden en afgetankt. Ook komt de eigenaar van de boot de bestelde paling op de haven brengen en dragen we de boot weer over. Eenmaal thuis na de thee direct aan het schoonmaken van de vis. Wiegert maakt ze schoon en Wim knipt de vinnen (omdat Wiegert daarvan inmiddels blaren op zijn handen heeft).

Voor het uitlekken van de vis hebben de mannen weer eens iets nieuws bedacht. Je zet gewoon het rek uit de vaatwasser op een krat en legt de schoongemaakte vissen daar op.
Ondertussen wordt het eten klaargemaakt en precies op tijd voor het eten zijn de vissen schoon. Daarna worden alle visspullen schoongemaakt, drooggemaakt en opgeruimd. Tegen 10 uur staat alles klaar om morgenochtend de auto te laden.

Woensdag

Op nieuw een prachtige dag met. Prima temperatuur, maar alleen was de wind wat hard. 4bft aantrekkend tot 5 bft met windvlagen van 6 bft. Wind uit het noordwesten. De enige plek om met die wind te vissen was aan de zuidzijde van het schiereiland waar we op zitten. De terugweg beloofde dan wel wat hobbelig te worden.

Vooraf moesten we nog benzine voor de boot, een pakje boter voor op brood en een roggebrood (ryggebrod med kjerne) voor Marijke halen.

Verder wilden we nog even wat stoofpaling bestellen. We hebben geprobeerd dit direct te communiceren met de lokale beroepsvisser en dat lukte niet. De beste man spreekt alleen Deens (dialect). Dus hadden we bedacht dat we onze boten verhuurder zouden inschakelen. Dus op de terugweg hup even bij hem langs. Van de hoofdweg af een grusweg af; bijna bij de boerderij nog bijna een toom patrijzen overreden (hadden denk ik wel lekker gesmaakt). Notabene om 08:15 liggen ze daar nog te ronken! Wij ze uit bed gebeld en wat bleek de vrouw des huizes was gisteren jarig en ze hadden feest gevierd. Nou dat kon je wel zien! Alle superlatieven over Denen en feesten leken waar! Maar goed om kort te zijn, hij/zij gaan die beroepsvisser bellen over de gewenste aal en zullen ons bellen over een afspraak om die af te halen. Over het vissen werd nog wel een opmerking gemaakt dat het te mistig was en dat het misschien wel te hard ging waaien zodat we er niet uit konden. Wij denken beter te weten! Immers, als het waait verdwijnt de mist wel en normaal drijft een boot over de golven. In de ochtend is de wind nog voorspeld als een kleine 4 en terug moeten we gewoon rustig aan doen. Dit soort omstandigheden zijn we in de loop der jaren wel gewent geraakt! Groter probleem is of je wel een plek kunt vinden waar het rustig genoeg is om te vissen.

Snel Wiegert en Wim met de spullen opgehaald en door naar de boot. Er was nog even een beetje onrust omdat we ineens WC-papier hadden waarop Trump met kussende tuitlippen staat afgebeeld. Er waren e die beslist niet door Trump op de kont gekust wilden worden; sterker nog die helemaal niets met Trump te maken wilden hebben. Dat regelen we vanavond dus wel!

De zon staat inmiddels uitbundig te schijnen en we moeten dus weer goed in de brandzalf! Buiten het fjord staan best al wel golven. Dat belooft nog wat als straks de wind tot een volle 4/5 is aangetrokken! Dan komt de wind over 40 km water. Hoewel er daar geen golven zijn, is aan de zuidzijde van het schiereiland de wind nog te hard om driftent te kunnen vissen.

Zeepier zit nog steeds in de korte broek en laat daarmee zien dat er nog steeds niets mis is met de temperatuur! We proberen dus met het anker uit te vissen. Dit lukt prima, echter op de stekken waar we kunnen komen is bijna geen visje te vangen (een tweetal kleine scharren en een paar zuignapvisje; een grondelsoort waarvan de hele kleine belt wel vergeven lijkt). We hadden gisteren ook al het vermoeden dat de vis zich alleen langs het open water ophield. Op het laatst proberen we een stek te vinden zoveel mogelijk naar het westen van de landpunt, in de hoop dat het daar beter is omdat we dan dicht bij het open water zitten. Daar is nog een soort van miniplateautje waarop we kunnen ankeren. Dit is nota bene hooguit 300 meter van het plateautje waar we gisteren zo goed gevangen hebben. Op die stek van gisteren staan nu echter golven van 1,5 tot 2 meter (de wind is inmiddels goed aangetrokken). Die stek is dus echt om de hoek maar onbereikbaar! Ook deze laatste stek levert geen vis op. Rest ons niets anders dan om ca. 14:00 uur terug naar de haven te gaan. De terugweg moeten we tegen behoorlijke golven op ploegen en ver noord doorsteken om niet een stuk dwars op de golven te hoeven varen. We kunnen niet sneller dan max 7 km/u varen zonder dat we water over de punt scheppen. Dat duurt dus dik een oncomfortabel uurtje om thuis te komen! Here me tijd, wat bokte die boot door de golven. Het leek wel rodeo!

Wetenswaardigheid is dat onze boot met 4 kerels en hun spullen zo diep ligt dat hij niet meer zelf loost (maar volloopt). De loosklep moet dus dicht! We kunnen dus ook niet te veel water over het boord binnen krijgen; extra rustig varen dus!

We sluiten de dag af met weinig foto’s en (maar) 3 schollen. Gevangen op de nieuwe RVS platvislepel van Dirk (verkleurt niet; wordt niet dof; kortom onderhoudsvrij!).

Morgen wordt er gelukkig minder wind voorspeld!


Dinsdag

Vandaag opnieuw een schitterende dag.

Bij het uitvaren moesten we nog wachten op de ferry naarFynshavdie net uitvoer.

De hele dag geen wind, zon eneen lekkere temperatuur. Vandaag zijn we gestart met vissen op de zuidpunt van het schiereilandBøjden. We hebben daar maandagochtend ook even gelegen om aas te vangen. Toen viel ons al op dat Wim in heel korte tijd opeen paternoster met pieren 2 maal beet had. Dit bleek een gouden stek.Minuskuulklein op een klein puntje voor een steile diepte vingen we in de loopvan de dag (ja, wel hebben daar de hele dag gelegen) met zijn vieren zo’n 120 schollen,scharrenen(en 4-tal )bottendie groot genoeg waren om mee te nemen.

Het was bijzonder warm (voor onze doen). Zeepier stond gisteren al in zijn korte broek in een T-shirt te vissen, vandaag deed René hetzelfde. Halverwege de dag werd het Renézelfste heet in zijn laarzen en moest hij zijn voeten laten afkoelen.

Bij terugkomst tijdens de thee heeftWiegerthet te warm en gaat uit de kleren om af te koelen. Geen gezicht vinden we en we schamen ons rot voor de buren.

Al die vis schoon makenwas dus best een klusje werk vanavond. We eten vis vanavond en hebben een Spaans voorafje. Gebakkenmorcilla met rode uien compote en honing. Een beetje vreemd, maar het ging er wel direct in.

Daarna verder met vis schoonmaken en inpakken.


Morgen wat meer wind, maar het beloofd opnieuw een mooie dag te worden!

Maandag: we gaan er uit met de boot!

De voorspelling was dat het vandaag mooi weer zou zijn. Nou, dat was het. Ronduit schitterend. Vanochtend hebben we ons allemaal dik in de brandzalf moeten zetten. De hele dagheeft de zon om onze kop staan branden.

Zeepier vond het echt zomer en stapte aan boord in zijn korte broek en T-shirt. Het was een uurtje varen naar de 1evispleken op de achterbank gaven de mannen elkaarschijnbaareen schoonheidsbehandeling.Dit bleek te zijn omdater een storende haar opWim’sneus ontdekt was(ja, de zon hé) en Wim vond dat die direct verwijdert moest worden. Bij gebrek aan beter gebruikteWiegertdaar voor eenonthaaktang(het blijven vissers natuurlijk).

En een beste haar was dat! Daar was echt wel een tang voor nodig!

Op de 1evisstekvingen we al snel wat haringen en zandalen die we als aas wilden gebruiken voor het vissen op tarbot. Wim ving direct al een mooie schol met fantastische kleuren.

Deze plek was ons niet gewezen door de verhuurder dus dachtenwe, als het zo goed gaat dan moeten we snel door naar een aangewezenvisstek. Dus hup nog eenpaar kilometer varen naar een onderwater-uitloper van het eilandLyo. Daar lagen al verschillende boten die veel heel en weer voerenwatons eenbeetje te denken gaf over devangsten.Die waren ook ronduit slecht. Tot Renémet een platvislepel ineens 3 schollen achteren ving. Dirk ook snel over een ja hoor,ook hij ving een paar schollen. Helaas bleef het vreemd genoeg daarbijen volgende driften leverden niets meer op dan een makreeltje.

Daarna teruggevaren naar de landpunt van het schiereiland waaropBojdenligt. Daar zou op 5 meter tarbot te vangen zijn. René, Wim enDirkbrachten snel eendwarrellijnmetvisstripsal aas in stelling.Wiegertbleef met een paternoster (zijn Zweedse circus-paternoster!) metpieren doorvissen. Dat leverde hem alleen een stel van die vreselijke grondels op.Het vissen op tarbot leverde helemaal niets op. Dus verder zoeken naar schol. Helaas hebben we die niet meer gevonden. Nog wel een paar botten en Dirkhad nog wel fermeeen aanbeet die gelijkzijn onderlijn brak. Om ca 17:30 dus maar terug naar de haven met een schamele 6 schollen, 1 schar, 1 makreelen 2 botten. In elk geval eten we morgen vis zoals gepland!


Thuis nog lekker een poosje in de zon gezeten en een bakkiethee gedronkenin het zonnetje.


Tijdens het eten koken begon het te schemeren en ineens zag René een prachtige zonsondergang aankomen.


Morgen beloofd ook weer een prachtige dag te worden.

Zondag; de 2e visdag

Zoals al voorspeld ook vandaag harde wind. Gisterenavond hadden we al bedacht dat we maar eens naar Middelfart moesten gaan. Daar ligt het eiland Fanø. Tussen Funen en Fanø ligt een smalle sund die redelijk in de luwte ligt met zuidwestenwind. We kennen daar nog (van 20 jaar geleden) een aanleg/zwemsteiger waar we dicht bij diep water kunnen komen. Aan die steiger hebben we al eens gelegen met motorpech. Toen hebben we daar --wachtend op de monteur-- scharren gevangen. Dus nu dat ook maar eens proberen.

Daar aangekomen nog even op adem komen. We bestaan boven bij een recreatiepark geparkeerd en moeten best wel een stukje naar beneden om bij het water te komen. Er lopen best wel veel mensen te wandelen. Wim vind dat allemaal maar onrustig probeert die de schrik aan te jagen door in de bosjes te gaan staan (denkt Zeepier).

Er staan wat picknick tafels die we zodanig organiseren dat ze ons ten dienste zijn. Dat maakt het allemaal comfortabel. Op de helling groeien veel bramen die nog behoorlijk vol zitten met fruit. Dus Zeepier eet zijn buik er mee vol (beter dan brood!).

Als we ingooien hebben we bijna direct beet. We snappen niet goed welk schorriemorrie ons dat flikt want vangen doen we ze niet. Alleen is ons aas steeds verdwenen. Wiegert is het op een bepaald moment goed zat en pakt een paternoster met hééél kleine haakjes. Het duurt maar even voordat de daders zich kenbaar maken. Het blijken een soort grondels 5 tot 10 cm) te zijn met en prominente zuignap op hun buik. De soort moeten we nog maar eens opzoeken. Het is in elk geval een nieuwe soort voor ons, maar de sund lijkt er van vergeven!!

Rene is de hele middag op pad om de zeeforel te bejagen en heeft de over van zo ongeveer de hele sund afgevist. Als hij om een uurtje of 3 terug komt blijkt ook hij niets gevangen te hebben. Wel heeft heeft hij nog een tweetal Nederlanders gesproken die met een oude Hummer op pad zijn en die fanatiek op zeeforel vissen. Zij hadden in de ochtend nog wel 2 zeeforellen gevangen.

Als Rene terug is vinden we het allemaal wel genoeg. Het weer is niet slecht. Goede temperatuur en we hebben inderdaad luwte op die plek.

Dirk had een hengeltop gebroken, dus nog gaan we nog even in Middelfart aan de haven kijken of de hengelsportwinkel open is. Inderdaad is dat het geval en Dirk kan een nieuw passend top-oog kopen. Onderweg terug gaan we nog een paar supermarkten in om ook nog superlijm te vinden voor de reparatie. Ook dat lukt en de hengel wordt weer gerepareerd.

Eenmaal thuis een bakkie thee genomen en begonnen met het avondeten. Wiegert had gezorgd voor schouderkarbonaden; en geen kleintjes ook. Bij elkaar wogen ze 1,2 kg. Lekker paneren, aanbakken en dan in de jus een uurtje in de over laten garen.

Na het repareren van de hengel van Dirk en het voorbereiden van de materialen voor morgen hebben we nog ruim de tijd om rustig bij te komen. Morgen gaat het gebeuren. De voorspelling is korte broeken en geen/weinig wind. We gaan er dus met de boot op uit. Kabeljauw verwachten we niet, maar schol moet lukken volgens de bootverhuurder. Als we in staat blijken om ook nog iets van haring of makreel te vangen dan hebben we ook aas om achter de aanwezige tarbotten aan te gaan. Ook daarvoor heeft de verhuurder ons stekken aangewezen.

In de haven staat het vol met nette en fuiken. De lokalen blijken in deze tijd achter de paling aan te gaan. We hebben (samen met de bootverhuurder) een visser inde haven gesproken en hij wil ons wel schoongemaakte paling verkopen. Deze aal is echter al van het vel ontdaan en dus alleen geschikt voor bakken/stoven. We besluiten dat we wel een paar kilo's aal van hem willen kopen. We gaan hem ook nog vragen om wat aal zo schoon te maken dat we die kunnen roken (dus met kop en vel er aan!). Hij spreekt echter alleen Deens in Funen's dialect. We moeten dus misschien onze bootverhuurder voor deze actie inschakelen.

Nog even de toer de France en de formule 1 in de herhaling bekijken, effe douchen en dan onder de vodden! en morgen fris weer op.

Zaterdag 1e visdag

Vanochtend het 1e gezamenlijke ontbijt. Wim had no even in zijn tas gezocht of bij nog brood moest maken voor de lunch vandaag. Dat was natuurlijk weer lachen, want net als altijd heeft hij nog een voorraad bolletjes waar hij nog wel 3 lunches mee vooruit kan. Natuurlijk, blijft alles in de vistas en wordt er niets gekoeld, want dan laxeren die bolletjes na een paar dagen als de beste! Heb je tenminste geen last van vakantie obstipatie

Vanochtend ondanks de voorspelde harde wind de instructie van de boot geregeld. Nog even me met de verhuurder mee gegaan naar zijn huis dat we graag hadden willen huren maar dat al bezet was. Het blijkt dat hij nu al ook volgend jaar al 35 weken volgeboekt zit. Aardige kerel, we mogen op zijn grond op zeeforel vissen.

Alleen Rene en Zeepier hebben waadpakken bij zich. We besluiten daarom om eerst maar eens naar een put and take te gaan om forel te vissen. Hoewel het fantastisch grote forellen zijn is onze buit enigszins beperkt tot 6 stuks. Zeepier had de grootste met 52,5 cm.

Na thuiskomst snel aan het bereiden van het avondeten. Rien had ons dit voorjaar verrast met eendenpoten voor de Noorwegen visreis die vanwege de corona-crisis niet door kon gaan. Dus hebben we die ju op het menu staan, met portsaus. Wat aardappeltjes en sperziebonen erbij en het is een fantastische maaltijd.

Inpakken van die grote forellen is nog een kunstje. Gelukkig heeft Wim zijn seal-tafeltje meegenomen. Na ruim 20 jaar komen we er achter dat hij die dus gewoon al die tijd al in de kast heeft staan. Wij de afgelopen 20 jaar maar zitten improviseren met visdozen en dergelijk!

Na het eten moet Wim effe een dutje doen. Als de vis ingepakt is en in de vriezer zit moet er dus iemand anders koffie zetten (immers Wim ligt te ronken). Nou dat kon Zeepier wel doen. Alleen moet je dat soort specialistisch werk niet aan hem overlaten. Het is een enorme kunst om zulke slappe koffie te koken als Wim doet. Dat lukt Zeepier dus ook niet. Resultaat is 2 mannen die de koffie in de keuken met water staan aan te lengen. Zeepier begrijpt er nets van echte kerels laten gewoon hun borsthaar groeien!

Vandaag ook een bijdrage van Rene en Willem aan deze blog.Vanochtend de boot introductie door de verhuurder. Helaas kunnen we niet de zee op vanwege te veel wind. Ons haventje ligt er erg mooi bij.

Omdat we toch niet de zee op konden zijn we mee gegaan naar het huis van de bootverhuurder die ons zijn huurhuizen heeft laten zien. Deze waren al reeds verhuurd aan andere gasten anders hadden we ook bij hen gelogeerd. Ze verhuren daar zelfs zeer stabiele vis-kajaks (Hobie) voor het vissen op zeeforel in de Belt.

Zoals reeds voor Dirk vermeld hebben we in de middag op forel gevist ....wel even wennen op op een nieuw water het resultaat was best redelijk we hadden er samen 4 en wel hele mooie en fors groter als wat we bij de Berenkuil vangen.


De heenreis

Vanochtend om 06:45 vanuit Hoevelaken vertrokken. Al snel kregen we bericht dat de kleinzoon van Dirk teleurgesteld op opa zat te wachten om mee te gaan vissen. Hij had zijn (gouden)hengel al afgestoft en zat klaar om door opa opgepikt te worden. Heel jammer dat hij nog net te jong is.

De reis verliep heel voorspoedig en we stonden om 12:30 uur op de ferryhaven in Fynshav.

Daarna is het nog 6 kilometer naar het huis. Onderweg op de ferry moet je een mondkapje dragen. Wiegert had een hele mooie gekocht, alleen jammer dat hij een beetje op Hannibal Lecter leek met dat ding op. Geluujkig dat hij zich kon verstoppen tussen Wim en Rene.
Om ca 15:30, na eerst de boot even bekeken te hebben en de huissleutel opgehaald, kwamen we bij het huis. Het huis is prima, ruim en alles zit er op en aan.
In de aanloop van het avondeten bleek al snel dat we onze mede reisgenoten George en Rien misten, want er werd voor 6 gedekt en de wijn stond op de plek waar George normaal zit. Het eten bestond uit paste met kip, spinazie, kaas en truffel (tartufo). Wim had kennelijk wat klem gezeten tijdens de reis en was van binnen begonnen met af te sterven. Wat een enorme stank bracht dat met zich mee. Na het eten werd dat alleen nog maar erger. Niet te harden. We hebben hem maar snel naar bed gestuurd om in zijn eigen lucht gaar te smoren! Hij heeft wel wat loodjes en tape mee genomen om zijn dekbed wat te verzwaren omdat hij bang was dat die weggeblazen zou worden in de loop van de nacht.

Alles is gereserveerd.

Alles is inmiddels gereserveerd. We hebben een huis, boot en transportmiddel.

Het huis staat in de buurt van Bojden (op zuid-west Funen).

Een goede boot hebben we weten huren in de buurt van het huis.

De bus is geregeld.

Inmiddels hebben Rene en Zeepier bedacht wat de pot zal schaffen deze week en is een boodschappenlijst opgesteld. We zijn dus klaar voor de noodzakelijke inkopen. We moeten eindelijk op eigen benen leren staan en daarom mag Wim dit keer van ons de winkels niet in .

We hebben er zin in en sommigen denken zelfs al na over de lunch en hebben een café in Faaborg aan de haven gevonden dat we misschien maar eens moeten aandoen. Gewoon voor de deur aanmeren dus!

Zeepier heeft zijn oog inmiddels al laten vallen op een stukje warm gerookte zalm met roggebrood.

Nu nog maar hopen dat we inderdaad eens een keer in die haven komen tegen lunchtijd.

Nu nog de voorraad kunstaas aanpassen aan de omstandigheden ter plaatse en goede visstekken vinden in die omgeving!